പത്രഏജന്‍റുമാരുടെ സമരം തുടങ്ങിയിട്ടു് പത്തുദിവസങ്ങളോളമായി.
പത്രമുതലാളിമാര്‍ക്കോ, ഗവണ്‍മെന്‍റിനോ ഇതിനു പരിഹാരം കാണണമെന്നു് ഇതുവരെ
തോന്നിയിട്ടുമില്ല. രാവിലെ ചായയോടൊപ്പം പത്രപാരായണം എന്ന ദുശ്ശീലത്തിനടിമയായ
ശരാശരി മലയാളിയാണു് ഇവിടെ
കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നതു്. ചിലര്‍ക്കു് പ്രഭാതകൃത്യങ്ങള്‍ ‘കൃത്യ’മായി
നടക്കണമെങ്കില്‍ത്തന്നെ പത്രം കൂടിയേ കഴിയൂ എന്ന ക്യാന്‍സര്‍ സമാനമായ
അവസ്ഥതന്നെയുണ്ടു്. അങ്ങനെപത്രവായു കിട്ടാതെ ‘ആസന്നമരണനായ’ ഒരു മലയാളിയന്‍ ശരാശരിയന്റെ ചില ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചില സംശയങ്ങള്‍ കുറിക്കട്ടെ:
ഇതൊരു തൊഴിലാളി- തൊഴിലുടമാ തര്‍ക്കമല്ലാത്തതിനാല്‍ ഇതില്‍ക്കയറി
‘തൊഴിക്കാന്‍’ വയ്യെന്നു സര്‍ക്കാര്‍. അങ്ങനെയെങ്കില്‍ സിനിമാ നിര്‍മ്മാതാക്കളും
വിതരണക്കാരും മറ്റു ലൊട്ടുലൊടുക്കു സിനിമാക്കുഞ്ഞുങ്ങളും തമ്മിലുള്ള അടികലശലില്‍
ഇടപെട്ടു തൊഴിക്കുക മാത്രമല്ല, മാന്തുകയും ചെയ്തു, ഈ സര്‍ക്കാര്‍...
( അവിടെ ഉള്ളില്‍ നടക്കുന്ന വളിച്ചതും ചീഞ്ഞതുമൊന്നും പൊതുജനം
മണക്കുകയില്ല എന്ന സൌകര്യവും ഇപ്പോഴുണ്ടു്!)
ഇതു പൊതുജനങ്ങളുടെ ‘അറിയാനുള്ള അവകാശത്തിന്മേലുള്ള കടന്നു
കയറ്റ’ മാണെന്നത്രേ പത്ര മുതലാളിമാരുടെ അവകാശവാദം. സന്തോഷം.. ഇപ്പോഴെങ്കിലും
ജനത്തിനു് അമ്മാതിരിയൊരു അവകാശമുണ്ടെന്നു് ഈ മുതലാളിമാര്‍ സമ്മതിച്ചല്ലോ.. പക്ഷം പിടിച്ചും, ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും വളച്ചും
ഒടിച്ചും ജനത്തിന്റെ തലച്ചോറിനെ വെറും പഴങ്കഞ്ഞിആക്കിയും സ്വന്തം ഛര്‍ദ്ദി
വിളമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോര്‍ എവിടെ ആയിരുന്നുവോ ഈ അവകാശബോധം? വാര്‍ത്ത അറിയാനുള്ള അവകാശം പോലെതന്നെ പ്രധാനമാണു് അതു സത്യസന്ധവും നിഷ്പക്ഷവുമാകണമെന്നതും എന്നകാര്യം മുതലാളിമാര്‍ 'സൗകര്യ'പൂര്‍വം മറക്കുകയായിരുന്നില്ലേ ഇത്രനാളും? ഇനിയങ്ങോട്ട് എന്തെങ്കിലും മാറ്റമുണ്ടാകുമെന്നും വിശ്വസിക്കാന്‍ നിര്‍വാഹവുമില്ല.
ഈ ഗുസ്തി കുറച്ചുകാലംകൂടി നീണ്ടുപോയാല്‍ ഒരു ഗുണമുണ്ടു്: പാവം
മലയാളി ഈ ലഹരിയില്‍ നിന്നു് വിമുക്തനാകും. സ്വന്തം തലയ്ക്കുള്ളില്‍ കയറിയിരുന്നു്
വല്ലവനുവേണ്ടിയും ചിന്തിക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഈ പത്ര പ്രേതങ്ങളില്‍ നിന്നു്
മലയാളി മോചിതനായി സ്വന്തം ബുദ്ധിയും തലച്ചോറും പ്രവര്‍ത്തിപ്പിച്ചുതുടങ്ങും. അതോടെ ഈ
നാടു് ഗതിപിടിക്കും.. പത്രവിതരണക്കാരന്റെ സമരം അഭംഗുരം തുടരട്ടെ.. നാടു
നന്നാവട്ടെ.
